Jedna z czytelniczek M & B opowiada o porodzie dzięki opiece położnej
30-letnia Katie Tomlyn, pomocnik ds. Treści internetowych, mieszka w Leicestershire z partnerem Tomem, 31 i córkami Olive, cztery i Mabel, 12 tygodni.
Dlaczego wybrałeś opiekę położną?
Miałem swoją pierwszą córkę w jednostce prowadzonej przez położną i chociaż praca trwała 24 godziny, czułem się bezpieczny. Słyszałem mnóstwo historii od przyjaciół o ich urodzeniach na tradycyjnych oddziałach pracy z interwencją medyczną, takimi jak kleszcze i c-sekcje. Nienawidzę igieł, więc sama idea znieczulenia zewnątrzoponowego była okropna!
"Nienawidzę igieł, więc sama idea znieczulenia zewnątrzoponowego była okropna!"
Kiedy rozpoczęła się twoja praca?
Byłem dziewięć dni spóźniony, kiedy obudziłem się o 2.30 rano bólem przypominającym okres. Chodziłem w kółko przez następne kilka godzin. Tom obudził się o 6 rano i wziął Olive'a do domu moich rodziców. Zadzwonił do położnej, która doradziła mi, bym został. Próbowałem się wykąpać, ale moje wody załamały się, gdy tylko weszłam. Tom znowu zadzwonił do położnej i kazała nam wejść.
Jaki był pokój?
Absolutnie niczym szpital! To było bardziej jak salon i miał przyległy pokój bilardowy.
Jak postęp pracowniczy?
Kiedy byłem badany, byłem 7cm rozszerzony. Nie mogłem się doczekać, żeby wejść do basenu porodowego. Po półgodzinie pilna potrzeba popchnięcia mnie przytłoczyła. Położne nie mówiły zbyt wiele, ale dawały mi łagodne przypomnienia, takie jak "nie zapomnij rozluźnić nóg". Pocieszała mnie ich obecność i, co ważne, sprawili, że poczułem się pewny siebie i opanowałem.
Jaka była dostawa?
Kiedy ukląkłem w wodzie, Tom wyszeptał mi do ucha słowa uspokojenia. Po pięciu minutach spokoju, ale intensywnego popychania, poczułem kłujące uczucie, po którym nastąpiła presja, gdy wyszła Mabel. Po kolejnym pchnięciu wynurzyły się jej ramiona, a potem w trzecim skurczenie reszty ciała. Podniecony, podniosłem jej maleńkie ciało i przycisnąłem je do siebie.
Jak ci poszło później?
Mimo że miałem proste narodziny, przez cztery dni przebywałem w prowadzonej przez położną jednostce. Mabel bardziej interesowała się snem niż karmieniem, a położne pomogły mi to rozwiązać. Pokazali mi, jak właściwie ją zatrzasnąć, i pomogli mi wyrazić moje mleko i nakarmić jej małe ilości w strzykawce. Był to rodzaj opieki, której normalnie nigdy nie dostałbyś w szpitalu i byłam bardzo wdzięczna. Moje doświadczenie było cudowne od początku do końca.
Trzy rzeczy, które powiem moim przyjaciołom
- Jeśli chcesz urodzić się naturalnie, ale jesteś pełen obaw, powiedz sobie, że możesz to zrobić. Bądź pewny siebie, pozytywny i bądź skoncentrowany.
- Zaufaj swojej położnej. Zazwyczaj pozwoli swojemu ciału przejąć inicjatywę, aby praca przebiegała naturalnie. Posłuchaj, co ona sugeruje, a także do twojego ciała.
- Zostaniesz poinformowany, kiedy możesz zostać zwolniony z jednostki, ale to nie zawsze oznacza, że musisz wyjść. Jeśli uważasz, że potrzebujesz wsparcia ze strony położnych, możesz zostać na dłużej.
