Zdobycie olimpijskiego złotego medalu wymaga wyjątkowego talentu, ale aby triumfować na trzech kolejnych Igrzyskach Olimpijskich, wymaga jeszcze rzadszego połączenia pasji, poświęcenia, odporności i wizji. Brytyjska ikona kolarstwa szosowego Ed Clancy pokazała wszystkie te cechy w obfitości podczas swojej błyskotliwej kariery.
Urodzony w Barnsley kolarz zdobył trzy złote medale w pościgu drużynowym w Pekinie 2008, Londynie 2012 i Rio 2016, brązowy medal w Omnium na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie i pięć tytułów mistrzowskich.
Ale aby wyprzedzić opozycję, Clancy przyciąga również swoją życiową pasją do nauki szybkości (w swoim wolnym czasie uwielbia także motocykle wyścigowe i gokarty) oraz jego ostrą determinację w Yorkshire.
Przed Rio Wiedziałem, że moją jedyną szansą na zdobycie medalu jest robienie wszystkiego dobrze. Codziennie przez dziewięć miesięcy upewniłem się, że mam dziewięć godzin snu.
Nie poszedłem na późny wieczór przy grillu ani na przyjęcie urodzinowe. Byłem w łóżku o 22.00 w Sylwestra. Raz na dwa tygodnie mogłem mieć niegrzeczny baton Marsa, ale w przeciwnym razie było to czyste jedzenie każdego dnia.
"Podczas treningu, nieistotny dla mojej motywacji, zrobiłem wszystko, co zostało przepisane. Stosuję to marginalne podejście do wszystkiego."
W pogoni za drużyną Clancy i jego trzej koledzy jeżdżą razem na 4 km wokół toru z prędkością ponad 60 kmh. Osiągnięcie takiego poziomu wydajności wiąże się z nieustającym bólem i poświęceniem podczas treningu na drodze.
W bloku wytrzymałościowym pojedziemy na szczyt Teide na Teneryfie, mieszkając w opustoszałym hotelu bez internetu i bez recepcji telefonicznej, i robiąc siedmiogodzinne przejażdżki szkoleniowe.
Potem wracamy do domu i zaczynamy trening wytrzymałościowy, który jest jak tortury wodne, tylko łagodny ból przez wiele godzin. Kiedy wracamy do toru, to jest jak uderzenie młotem, stojącymi kilogramami, latającymi okrążeniami i nieprzyjemnymi interwałami. Ale po prostu to uwielbiam.
Ból i chwała
Z zewnątrz kariera Clancy'ego może wyglądać jak niepowstrzymany marsz w kierunku tych trzech kolejnych złotych olimpijskich, ale każdy medal wymagał od niego unikania wyjątkowych wyzwań.
Pekin był moją pierwszą olimpiadą, więc miałem tylko 23 lata i chociaż ja i Geraint Thomas byliśmy lepszymi zawodnikami w prowadzeniu drużyny poza akademią, nikt nie dawał nam nadziei na dotarcie do Pekinu.
"Ale po zwycięstwie w Mistrzostwach Świata w 2007 roku wiedzieliśmy, że jesteśmy w zasięgu wzruszenia, 18 miesięcy przed końcem, więc nic nie mogło nas powstrzymać. Byliśmy w wieku 20 lat, nie mieliśmy nic do stracenia, żadnych dziewczyn ani żon, więc po prostu wyszliśmy na ulicę, aby zdobyć złoty medal ".
Zachowanie tego złotego medalu na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 2012 roku wymagało bardzo różnych cech, przede wszystkim umysłu i odporności. "Straciliśmy często między Pekinem a Londynem" - przyznaje Clancy.
"Zespół się zmienił, a Pete Kennaugh i Geraint weszli w ostatniej chwili. To była kamienista droga i mieliśmy kilka dobrych odpadków z Australijczykami w ostatnim roku. Musieliśmy być naprawdę skoncentrowani, więc kiedy wygraliśmy w Londynie, było to epickie."
"Mieliśmy kilka dobrych odpadków z Australijczykami w ostatnim roku. Musieliśmy być naprawdę skupieni, więc kiedy wygraliśmy w Londynie, było to epickie"
Jednak zwycięstwo Clancy w Rio było najtrudniejsze w jego karierze. Był to triumf precyzyjnego planowania i odważnej wizji.
Rio znajdowało się na innym poziomie niż wszystko, co osiągnąłem, a ja kupiłbym wszystko za to złoto. Nie wygrywaliśmy tytułu mistrza świata między Londynem a Rio. Zmieniliśmy trenerów i zrestrukturyzowaliśmy kadrę wyższego szczebla.
Potem doznałem okropnego urazu kręgosłupa, tak bolesnego, że musiałem położyć się na tylnym siedzeniu samochodu, aby dostać się do lekarza. Uderzyłem w dno w grudniu, kiedy miałem operację - ale cieszyłem się z walki.
Kiedy znów mogłem chodzić, pomyślałem: racja, jak daleko mogę iść? Potem rozpocząłem trening turbo, zaledwie 20 minut przy 200 watów, i każdego dnia robiłem postęp. Aby wyjść z drugiej strony i zdobyć złoto, czułem się jak Tom Cruise w Mission Impossible.
Ed Clancy nosi: Okulary Oakley Radar EV z soczewkami Prizm ™ Road, Oakley Icon Top z krótkim rękawem, Oakley Icon Bluza z kapturem z polaru z pełnym zamkiem, wszystkie dostępne na oakley.com
Jako dziecko Clancy był fanem wszystkich dwukołowych przygód: Pierwszym właściwym rowerem był biały BMX. To było późne lata 80., więc miał duże białe plastikowe koła. Prawdopodobnie wyglądałby teraz na cholerę, ale wydawało się najlepszą rzeczą na świecie.
"Kochałem także sporty motorowe i miałem plakat Dougiego Lampkina, który wygrał swoje pierwsze Mistrzostwa Świata, gdy miałem około 12 lat. Nawet wtedy wiedziałem, że chcę być profesjonalnym rowerzystą lub jeździć motocyklami na życie".
Clancy zawsze lubił uczyć się szczegółowo elementów budujących prędkość, od innowacyjnych protokołów treningowych i nauki o sporcie do zysków aerodynamicznych i analizy danych.
Nawet gdy byłem dzieckiem, patrzyłem na moje tętno, na długo przed upływem dni, w których pracowałem mechanicznie. Czasami, gdy spotykam się z ludźmi w połowie jazdy, to jest to trudne, ponieważ jestem bardziej zainteresowany uderzaniem w liczby niż jazdą towarzyską.
"Uwielbiam widzieć, jak radzę sobie z nowym obciążeniem pracą, jak moje tętno odpowiada mojej mocy wyjściowej i co mówią mi 10 liczb".
W tym roku Clancy rywalizował w wyścigach drogowych ze swoim zespołem, JLT-Condor, i będzie chciał zakończyć długi sezon na drodze, zanim zdąży przewrócić się, by śledzić treningi do Tokyo 2020.
"Tutaj mogę wyjechać na ulice i odbyć pięcio- lub sześciogodzinną przejażdżkę, a nie trafić w jeden zestaw świateł. Zawsze uwielbiałem wspinaczkę Holme Moss. Kiedy byłem dzieckiem, wracałem ze szkoły i jeździłem do zabawy. Nadal jeżdżę 20 lat później."
Właściwe przygotowanie
Potrójny mistrz olimpijski podąża za ustalonym reżimem treningowym i, podobnie jak jego zestaw, musi być w porządku.
Mam dość sztywną procedurę. Zawsze wychodzę na rowerze o 10 rano. Każdego ranka mam tę samą owsiankę i kawę, odliczam batony energetyczne, przygotowuję zestaw i wychodzę. Wszystko ma swoje miejsce.
Jeśli chodzi o okulary, noszę Oakley, odkąd pamiętam. Sprowadza się do przejrzystości i ostrości widzenia, nawet gdy światło jest złe.
"Zawsze podążam w kierunku zestawu jakości, o którym wiem, że będzie miało wpływ na moje wyniki. Mam różne szuflady na moje skarpetki, spodenki, koszulki, długi rękaw i zestaw GB. To nie tak, że wszystko jest wyprasowane i złożone, ale lubię wiedzieć, gdzie to jest."
Mimo że rok 2017 jest rokiem niskiego klucza w kontekście czteroletniego cyklu olimpijskiego, Clancy nadal koncentruje się na poprawie.
W tym roku pracowałem nad szkoleniem progów, co do tej pory było słabością. Poczyniłem już postępy, więc jeśli uda mi się osiągnąć prędkość wyższego rzędu od tego utworu, będę miał świetną konfigurację dla Tokio.
"Przeprowadziłem kilka dobrych rozmów z British Cycling na temat tego, co możemy zrobić inaczej. A może zmienimy to? A może spróbujemy tego? Lubię zajmować się różnymi pomysłami i wyłamywać każdą odrobinę talentu."
Clancy ma już swoją wizję sukcesu w Tokio 2020: "Moim celem jest cieszyć się w tym roku, zagrać w Revolution Series, awansować na Mistrzostwa Świata w marcu 2018 r., Zrobić pełną serię, a potem do sierpnia 2018 r. Wrócę do ostrości toru. Ale w 100% jadę do Tokio. Jestem gotów dać z siebie wszystko."
Mając trzy złote medale olimpijskie, Clancy mógł z łatwością odejść, a jego reputacja została zabezpieczona, ale on jest głodny czegoś więcej.
"Nie możesz pokonać tego uczucia przebywania w obozie treningowym na welodromie Newport przed igrzyskami olimpijskimi, kiedy nagrywasz rekordy świata w każdym wysiłku, który robisz" - mówi Clancy. "To najlepsze uczucie na świecie".
Zobacz powiązane szlaki Dan Atherton #CantStop płonące | Jedna obsesja - OakleyRudy Melo #CantStop na granicy miasta Jedna obsesja - Oakley
