Raeesa Cooke, lat 35, nauczycielka dramatu, mieszka w Stansted, Essex, z mężem Matthew i dziećmi Zane, 4 i Astrid, 12 tygodni.
Cierpię na cukrzycę ciążową (GD) przez całą pierwszą ciążę, nie wiedząc o tym. W jakiś sposób trzy badania krwi na różnych etapach ciąży okazały się negatywne. Dopiero po 39 tygodniach dostałem diagnozę i otrzymałem awaryjną c-sekcję. Wyjaśniało wszystko - moją duszność, wyczerpanie i pragnienie jedzenia. I jak duże dzieci mogą być oznaką matki z cukrzycą ciążową, wielkości mojego syna (ważył 10 kg w momencie urodzenia).
>> CZYTAJ: CZYM JEST CUKRZYCJA GESTACYJNA?
GD była pierwszą rzeczą, o której myślę, gdy dowiedziałem się, że znowu jestem w ciąży. Wiedziałem z moich badań, że często zdarza się, że otrzymam je ponownie z drugim dzieckiem. Więc nie było zaskoczeniem po 12 tygodniach, kiedy mój test tolerancji glukozy to potwierdził. Miałem silne pragnienie węglowodanów, takich jak chleb, co jest dla mnie niezwykłe. Ale po moim pierwszym doświadczeniu, miło było wiedzieć tak wcześnie tym razem, z czym miałem do czynienia.
Byłem zdecydowany zaangażować się w 100 procent w dietę, która utrzymywałaby moje dziecko w jak największym stopniu bezpieczne
Dostałam zestaw do testu ukłucia palcem, aby zmierzyć poziom cukru we krwi w domu kilka razy dziennie, i podałem porady na temat diety, aby je kontrolować. Byłem zdecydowany zaangażować się w 100 procent w dietę, która utrzymywałaby moje dziecko w jak największym stopniu bezpieczne. Znalazłem internetowe forum dla mam do dzielenia się radami i planami posiłków. To było nieocenione. Przetworzony cukier, taki jak herbatniki, był kompletny nie, i wycinam naturalny cukier, jak owoce. Znalezienie odpowiedniego bilansu węglowodanów, aby mój poziom cukru nie był zbyt wysoki, było wyzwaniem. Byłem silny, ale zdarzały się dni, kiedy wszystko, czego chciałem, było ciastem - szczególnie podczas takich uroczystości jak moje urodziny i rocznica ślubu.
Po 20 tygodniach dostałem tabletki, które pomogły mi zarządzać moją cukrzycą, ponieważ mój poziom cukru rano był wciąż zbyt wysoki. Leki pomogły, ale zasada o jedzeniu bez cukru nadal obowiązywała.
Ku mojemu zawstydzeniu, zacząłem robić się gorąco i zawroty głowy, a potem zemdlałem!
Po 37 tygodniach, kiedy poczułem swędzenie na całym ciele, testowałem pozytywny stan wątroby zwany zastojem położniczym. Nie miało to związku z moim GD, ale w połączeniu z faktem, że moje dziecko mierzyło duże, lekarze uważali, że najbezpieczniejszą opcją jest dla mnie planowana c-sekcja. Byłem szczęśliwy, że zostałem zarezerwowany na następny tydzień. Tego ranka o siódmej rano, Matthew i ja zostaliśmy przyjęci na oddział. Po tym, jak położna sprawdziła mnie i dziecko, a ja podpisałem dokumenty zgadzające się na procedurę, odwiedził mnie anestezjolog, by włożyć mi kaniulę do ręki. Zawsze nienawidziłem igieł. Ku mojemu zawstydzeniu, zacząłem robić się gorąco i zawroty głowy, a potem zemdlałem! Wkrótce się pojawiłem i zacząłem czuć się lepiej!
Następnie anestezjolog poprowadził Matthew i mnie do teatru, gdzie powitało nas kilku uśmiechniętych medyków. Byłem zdenerwowany i podekscytowany spotkaniem z moim dzieckiem. Usiadłem na łóżku, pochylając się, gdy anestetyk wstrzyknięto mi w kręgosłup. Nie przeszkadzało mi to, ponieważ w tym rejonie zastosowano odrętwiały spray, co znaczyło, że nie mogłem nic poczuć. To było niesamowite, jak szybko wszystko się później wydarzyło. Personel pomógł mi się położyć, potem moje nogi stopniowo zaczęły drętwieć. To dziwne uczucie - możesz poczuć swoje ciało, ale nie możesz tego zrobić!
Pojawił się ekran chroniący mnie przed wybojami, a Matthew ścisnął moją dłoń. "Nie chcesz oglądać?" Zapytałam go, na poły żartując. To było zdecydowanie nie! Medycy wciąż mnie uspakajały i pytały, czy jestem w porządku. Teraz czułem się bardziej zrelaksowany, a nawet żartowałem. Pomogło mi to, że miałem c-sekcję z moim pierwszym dzieckiem, więc wiedziałem, czego się spodziewać.
Głowa zajęta była dość daleko w mojej miednicy, co oznacza, że musiałem ją mocno szarpnąć
Poczułem nudne, bezbolesne szarpanie w moim guzie, gdy chirurg próbował wyciągnąć dziecko. Głowa zajęta była dość daleko w mojej miednicy, co oznacza, że musiałem ją mocno szarpnąć. Potem usłyszałem płacz, kiedy moje dziecko zostało wyniesione i zabrane na stronę pokoju w poszukiwaniu czeków. Matthew podążył zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami, aby odciąć pępowinę. Nasza córeczka została delikatnie wytarta i umieszczona na mojej klatce piersiowej dla przytulania skóry do skóry. Spojrzałem na jej idealną twarz i wiedziałem, że wszystko z nią w porządku. Wszystkie ofiary, wszystkie ciężkie prace kontrolujące moją dietę, były warte każdej sekundy, by mieć zdrowe dziecko. Czułem się całkowicie przytłoczony miłością.
Powiedziano mi, że gdy tylko łożysko opuści moje ciało, będę mógł znowu zacząć normalnie jeść. Tak więc, gdy tylko nasza trójka osiadła na oddziale, Matthew wpadł do sklepów, by kupić babeczki. Ten pierwszy kęs smakował niesamowicie; słodycz była tak intensywna!
Sześć tygodni po porodzie ponownie przebadano mnie na GD i powiedziałem, że całkowicie zniknęło. Ale posiadanie tego oznacza, że jestem bardziej podatny na cukrzycę typu 2, więc teraz, gdy etap noworodkowy się skończył, powoli powracam do rozsądnej diety o niskiej zawartości cukru. Jestem dowodem, że diagnoza GD nie oznacza, że nie możesz kontrolować stanu lub mieć zdrową ciążę i dziecko.
Trzy rzeczy, które powiem moim przyjaciołom
- Jeśli masz diagnozę GD, wysłuchaj porady dietetyków, ale nie zapomnij zobaczyć, co myślą również inne mamki, które miały (lub miały) tę chorobę. W przypadku planu posiłków i sugestii dotyczących przepisów, gestationaldiabetes.co.uk był nieoceniony.
- Pamiętaj, że stan jest tylko na kilka tygodni lub miesięcy, a nie całe życie!
- Nie naprawiaj tego, czego nie możesz jeść i przypominaj sobie, że Twój nowy styl życia jest korzystny dla Twojego dziecka.
