Ludzie popełniają kardynalny grzech chrząkania na siłowni (po prostu zapytaj Terry Crews) ponieważ wydaje się być naturalnym zjawiskiem głębokiego wdechu, wstrzymania oddechu, a następnie wydychania. Sądzę, że niektórzy mogą mieć ukryty motyw, jak bycie zauważonym, lub w sytuacji konkurencyjnej, by zastraszyć kolegę z drużyny lub przeciwnika. W przeszłości zasugerowano, że wdychanie głęboko, wstrzymywanie oddechu podczas wysiłku, a następnie wydychanie było odpowiednią metodą generowania dużej siły. W rzeczywistości dane sugerują, że "płynna kula" stworzona w tym procesie chroni kręgosłup przed obrażeniami. Niedawno badano tę technikę, ponieważ zatrzymanie oddechu może prowadzić do wyższych skurczowych, rozkurczowych i średnich ciśnień tętniczych, a także powodować obniżenie ciśnienia tętnicy środkowej mózgu. Zmniejszenie średniego ciśnienia w tętnicy mózgowej może doprowadzić do "zaciemnienia ciała ciężarowca". W związku z tym większość zasobów sugeruje minimalne wstrzymanie oddechu lub manewr Valsalvy podczas manewrów wysiłkowych. Wokalizacja podczas maksymalnego wysiłku mięśniowego wydaje się mieć pozytywny wpływ na poprawę wydajności.
Wczesne badania pokazują, że "krzyczenie" podczas siły uścisku zwiększyło siłę o 7,4%. Nasze wczesne prace związane z chrząkaniem podczas izometrycznego martwego ciągu wykazały wzrost o 1%, 2% i 5% w podnoszących masę zawodników, amerykańskich piłkarzach uniwersyteckich i odpowiednio w grupie kontrolnej. Te korzystne zmiany były "konkurencyjne", ale nieistotne statystycznie. Nawet wokalizy "Kiapa" podczas karate okazały się zwiększać siłę. Niedawno nasze badania z udziałem tenisistów wykazały statystycznie znaczący wzrost forhendu i obsługują prędkości (4,5 mph) tenisistów uniwersyteckich, bez względu na płeć, doświadczenie stękania, lub jak lub niechęć do stękania. Tak więc wydaje się, że wokalizacja zwiększa siłę i prędkość.
Zatem ustalenie, że chrząkanie ma rzeczywiście pozytywny wpływ na sprawność fizyczną, następnym kluczowym pytaniem jest, czy objętość chrząstki można zmniejszyć, a jednocześnie osiągnąć takie same wyniki. Krótka odpowiedź brzmi: tak. Przedstawimy dane na American Physical Therapy Meeting w Indianapolis w lutym 2015 roku, które nie wykazują żadnej różnicy w siłach izometrycznej gry w tenisa, gdy badani chrząkną (hałaśliwi) lub wykonają bardziej spokojną formę wydechu. Nasze odkrycia sugerują, że można wykorzystać zalety bardziej estetycznego, spokojnego wydechu i zastąpić chrząkanie, dające podobne korzyści.
