Palacz Steve Way wygrał mistrzostwa Wielkiej Brytanii na 100 km
W wieku 30 lat Steve palił i ważył ponad 100 kg. Zaczął biegać - i przez 39 lat reprezentował Anglię na Igrzyskach Wspólnoty w maratonie.
Pierwszy londyński maraton: 2006
Wiele osób zaczyna biec, aby schudnąć, ale niewielu w końcu reprezentuje swój kraj. Co się stało?
Dziesięć lat temu ważyłem 16,5 kamienia [105 kg], miałem wysokie ciśnienie i paliłem. Do tego czasu udało mi się uciec. Nie byłem szczególnie szczęśliwy patrząc na siebie w lustrze, ale to, co naprawdę zaczęło wpływać na moje życie, było paleniem. Budziłem się kaszląc w nocy przez pół godziny. To jest coś, co sprawia, że myślisz: "Co ja sobie, do cholery, robię?" Wiedziałem, że potrzebuję czegoś, co obejmuje moją uzależniającą osobowość - coś, co wypełni tę pustą przestrzeń. Więc zacząłem biegać.
I wszedłeś do Maratonu Londyńskiego …
Tak. Mój pierwszy był w 2006 roku. Nie zrobiłem żadnego zorganizowanego szkolenia. Chciałem tylko to ukończyć. Samo wydarzenie było inspirujące - jako doświadczenie było po prostu fantastyczne. Ale w tej chwili nie dostałem działającego błędu.
POLECAMY: Jak ćwiczyć na maraton
Nadal jednak panował dość trudny czas według norm większości ludzi.
Cóż, uruchomiłem go w 3 godziny 7sek. Straciłem trochę wagi, aby wziąć udział w wyścigu, ale prawdopodobnie byłem jeszcze w połowie drogi pomiędzy "fattest me" i "marathon PB me". Przypuszczam, że może około 14 [89 kg].
W tym momencie wciąż paliłeś i ciesząc się wynosami. Czy byłeś zaskoczony, że biegasz tak szybko?
Szczerze mówiąc, nie. Sądzę, że zostałem pobłogosławiony genetycznie, ponieważ zawsze uważałem, że bieganie jest łatwe. Pamiętam, że byłem bardzo emocjonalny i podekscytowany, ponieważ po prostu biegłem w maratonie. Ale niespodzianka była prawdopodobnie bardziej ze strony moich przyjaciół i rodziny …
Czy wziąłeś to poważniej w 2008 roku?
W 2006 roku nie miałem pojęcia, co się dobrze działo, czy nie. Do 2008 roku dobrze się znałem. I skończyłem robiąc 2hr 35min tego dnia. I to była niespodzianka - nie tylko, że to zrobiłem, ale pamiętam, myśląc: "Wiesz, to nie było takie trudne". Tak więc była świadomość, że czeka nas jeszcze dużo więcej. Właśnie wtedy to się zaczęło.
Więc wyłuszczałeś coraz więcej czasu wolnego. A następnie, w Londynie, w 2014 roku przeszedłeś kwalifikacje na określone duże wydarzenie …
Tak, zakwalifikowałem się i zostałem wybrany do maratonu na Igrzyskach Wspólnoty Narodów. Do tego momentu najlepszy dzień w moim życiu. Data, 27 lipca, jest na mojej ścianie na tablicy, w jednej z tych fantazyjnych czcionek otoczonych mnóstwem słów związanych z maratonem.
Jaki był ten dzień w Glasgow?
Wystąpiła pewna presja. Trening maratonu to trochę trudny sport - nie ma gwarancji, że kiedykolwiek pójdzie dobrze. Tak więc, aby uruchomić 2 godziny 15 minut, uderz wszystkie moje cele i zdobyć PB i brytyjski rekord weterana, na co prawdopodobnie będzie największym wydarzeniem w moim życiu … Jestem po prostu wdzięczny, że wszystko poszło zgodnie z planem. Trzy lub cztery lata wcześniej mogłem dość dobrze wychwycić wyścig i żadna dusza na świecie nie zauważyła ani nie dba o to. Ale kiedy wiesz, że wielu ludzi cię obserwuje, zaczyna to docierać do punktu, w którym myślisz, że jeśli coś pójdzie nie tak, będę wyglądał jak właściwy cios.
Zakładając ten zestaw, musiałeś się jednak uszczypnąć?
Zdecydowanie. Przez ostatnie cztery lata byłem Maratończykiem 2 godziny 19 minut, a potem robiąc krok w górę z 2hr 16min w Londynie, aby się zakwalifikować, część mnie pomyślała: czy to był jednorazowy? Czy zdarzyło mi się złapać moje ciało w naprawdę dobry dzień? A potem pobiegłem 2hr 15min.
A potem zdecydowałeś, że maraton nie był wystarczająco długi …
Jesienią tego roku wygrałem w Wielkiej Brytanii 100 km mistrzostw. To pewnie taka okazja, kiedy biegnę najlepiej jak potrafię. Pobiegłem 6 godzin 19 minut i 20 sekund, co jest rekordem brytyjskim. Na tym etapie byłem faktycznie najlepszym biegaczem 100 km na świecie. Szkoda naprawdę, ponieważ byłoby o wiele ładniej, gdybym mógł zrobić taki występ na poziomie mistrzów świata, a nie jako solo na czas wokół Gravesend Cyclo Track, ale miałem katastrofalny rok 2015.
Ale jeszcze nie skończyłeś …
Nie, czuję, że jeśli uda mi się wrócić do tego poziomu sprawności fizycznej, to będzie jeszcze dużo więcej. Nie powiedziałem bez ogródek, że nie wybieram się na kwalifikację do Rio Olympic …
Ale byłoby to najbardziej niesamowite zakończenie do piekła bajki.
Będę biec tak szybko, jak tylko będę mógł i jeśli tak się stanie, że zdobędę pierwszego lub drugiego Brytyjczyka, w czasie poniżej 2 godzin i 14 minut, to bajka toczy się dalej!
