Wiele nauczyłem się od naszych niedawnych porażek. Pomimo trzech rozczarowujących wyników w stosunku do Australii, Nowej Zelandii i Argentyny, nastąpił przypływ zespołu wierzeń. Odbiliśmy się i pomszczono stratę z Pumasami w naszym ostatnim meczu rozgrzewki Pucharu Świata w Buenos Aires. Teraz zamierzamy grać równie dobrze, jeśli nie lepiej, niż podczas Mistrzostw Świata 2011, kiedy to dotarliśmy do ćwierćfinału. Dostrzegamy dobrą energię i dynamiczną dynamikę wzrostu wśród młodych ludzi - ale będziemy musieli walczyć z ziemią.
Od najmłodszych lat zawsze chciałem być najlepszy, jaki mogłem być. Chciałem zostać najlepszym graczem rugby, czy na poziomie klubowym, czy też dla mojego kraju. Sukces ostatnich trzech lat zawdzięczam tej woli ciężkiej pracy, ulepszeniu gry i dostosowaniu się do dobrych czasów i złych czasów. Teraz moja międzynarodowa kariera rugby przekroczyła moje najśmielsze marzenia. Cieszyłem się dotychczasową przygodą, uprawianiem sportu, który kocham i zarabiam na niego, podróżując po całym świecie, kultywując wieloletnie przyjaźnie z kolegami z drużyny.
Jestem dumny z mojej szybkości, ale to nie jest moje największe osiągnięcie. Mój najlepszy 40-metrowy czas to 4,58 sekundy. To bardzo ważne, aby zdobyć taki czas - choć zdolność do biegu z dużą prędkością, gdy rzuty są pod ciągłą presją, jest jeszcze ważniejsza. Ale moim największym osiągnięciem jest bycie ojcem. Mam 14 miesięcy i nasz mały chłopiec, Timothy, trzyma mnie i moją żonę Janine bardzo zajętą. To dużo pozbawienia snu, ale niewiarygodna ilość radości.
Nigdy nie widziałem siebie jako gotowego produktu, ale jako pracę w toku. Ciągle staram się ulepszyć moją grę w jakikolwiek możliwy sposób. Jeśli chodzi o resztę zespołu, niektórzy gracze są bardziej gotowi niż inni, ale powiedziałbym, że jesteśmy teraz tam, gdzie chcemy być. Pod koniec sierpnia dotkniemy podstawy naszych postępów - nie rozpoczęliśmy jeszcze szkolenia, ponieważ mieliśmy kilka tygodni wolnego, aż do tej pory nie graliśmy w rugby. Dwa ciężkie tygodnie szkolenia zaczynają się 20 sierpnia i wtedy będziemy ciężko pracować nad kondycją.
Wielcy mistrzowie to ci, którzy świecą na dłuższą metę, nie tylko na szczycie. Utrzymywanie formy jest kluczowe. Im jesteś monter, tym lepiej i im dłużej możesz grać z dużą intensywnością. Ale równie ważny jest dobry plan lub strategia.
Preseason polega na wyznaczaniu celów krótko- i długoterminowych. Pomogą Ci zachować kontrolę i zachęcą cię do ulepszania siebie każdego dnia, każdego tygodnia. Powrót do treningu po długim okresie wakacji może być trudny i nie zawsze można przyspieszyć w pierwszym tygodniu, więc jedynym sposobem, w jaki zamierzasz się do niego przyłączyć, jest posiadanie konkretnego planu w miejsce do zachowania odpowiedzialności.
Trening sprintu jest trudny, ale kluczowy. Robimy tak zwane powtarzane treningi zwinności sprintu. Bardzo ważne jest, abyśmy pracowali w naszych systemach anaerobowych i trenowali wybuchowo, ale w aerobowej sytuacji wytrzymałościowej, w której nieustannie męczy się naśladowanie wymagań meczu rugby. Właśnie tam sprint interwałowy robi różnicę.
Nie mogłem trenować bez mojego ręcznika Mission EndraCool. Kiedy trenuję na świeżym powietrzu w Durbanie, gdy temperatura wzrasta do 30 ° C lub więcej, ociepla mnie pot, a ręcznik naprawdę pomaga mi szybciej schłodzić podczas mojej sesji. Wykonany jest z lekkiego materiału z mikrofibry, który pochłania wilgoć i pot, a po nasiąknięciu wodą natychmiast ochładza.
Urazy są nieuniknione, ale możesz wrócić silniejszy. To część tego sportu i niekoniecznie spowolni to szkolenie zespołu. Jeśli cokolwiek to było błogosławieństwo w przebraniu dla niektórych z naszych graczy, takich jak Jean de Villiers i Pieter-Steph du Toit, którzy nie grają tak oszczędzali energię i optymalizowali swoje odzyskiwanie przed treningiem Pucharu Świata. Urazy nie są idealne, ale nie mają się czym martwić.
Jestem podekscytowany bardziej niż zestresowany rygorami Mistrzostw Świata. Każda pula ma jeden lub dwa zespoły, które grają naprawdę dobrze w rugby - Australia, Argentyna, Irlandia i Walia grają dobrze. Anglia mogła również stanąć na wysokości zadania na domowej murawie i ostatnio widzieliśmy Stuarta Lancastera całkiem pewnie z solidnym zespołem graczy, którzy pokazali dobrą formę i strategię. Powiedział, że Springboks nie mają się czego bać, a my jesteśmy gotowi, by stanąć po czołowych zespołach takich jak All Blacks. Być może popchnęli nas w światowe rankingi po tym, jak wygraliśmy Puchar Świata w 2007 roku, ale zamierzamy pokazać naszą siłę i uczynić nasz kraj ponownie dumnym.
To prawdopodobnie będzie mój ostatni Puchar Świata. Radzenie sobie fizycznie z moimi zobowiązaniami do Springbok i Tulonu staje się coraz trudniejsze do zrobienia z roku na rok. Utrzymywanie kształtu i silne psychicznie jest najtrudniejszą częścią, ale wszystko, co się z tym wiąże - jak ciągła presja mediów - może również wpływać na pewność siebie, postęp i wydajność.
Ambasador Mission Athlete Care Bryan Habana używa ręcznika Mission EnduraCool, aby zachować spokój podczas treningów i meczów. Kliknij tutaj, aby odwiedzić Pro Direct, aby kupić ręcznik.
