Wśród radości i słodkiej, słodkiej ulgi, której doświadczasz po przekroczeniu linii mety pierwszego maratonu, jedna myśl przychodzi na myśl prawie każdemu biegaczowi - "nigdy więcej". Jednak daj mu kilka tygodni, miesięcy, a może kilka lat, a może okazać się, że chęć pokonania 42,2 km znów powróci.
Komik Rob Deering jest skrajnym przykładem tego zjawiska. Po swoim pierwszym maratonie nie sądził, że zdobędzie jeszcze jednego, nie mówiąc już o ośmiu, ale teraz ćwiczy dziesiątą w Londynie w kwietniu, gdzie będzie biegał do Wielkiej Brytanii.
Biorąc pod uwagę jego rozległe doświadczenie, Trener Pomyślałem, że rozsądnie poprosić Deering'a o poradę dla początkujących i biegających w ogóle. Zapytaliśmy także, czy zna jakieś dowcipy z maratonu, ponieważ taka jest zasada, gdy mówisz do komików - musisz je umieścić na miejscu.
Dlaczego zacząłeś biegać i dlaczego wracasz do maratonów?
Biegnę, bo miałem noworoczne postanowienie, które utknęło. Straciłem na wadze i pomyślałem, że spróbuję uciekać. Byłem tak zdumiony, że mogłem biec i tak bardzo to kochałem, że ciągle to robiłem. Potem pomyślałem, że pomyślałem, że to samolubna strata czasu, jeśli nie będę trenować za coś i zbierać pieniądze na cele charytatywne, więc zapisałem się na półmaraton. Potem zrobiłem swój pierwszy londyński maraton i pomyślałem: "Nie cieszyłem się tak bardzo, nigdy więcej tego nie robię". Najwyraźniej myliłem się co do tego.
POLECAMY: Trening maratonu: plany, wyposażenie, porady żywieniowe i więcej
Czy kiedykolwiek spadłeś z miłości na bieganie?
Niezupełnie - nie jestem zbyt dobry w umiarkowaniu. Jesienią 2008 roku pomyślałem: "Lubię biegać, będę biegał trzy razy w tygodniu" i od tego czasu mam.
Mam dobrego przyjaciela, z którym prowadzę, a on mówi: "Nie zamierzam dzisiaj wychodzić, bo jestem trochę zajęty lub nie czuje się dobrze". Nigdy nie rozmawiam ze sobą. Myślę, że jeśli powiesz: "Czy ja lubię biegać dzisiaj?" To jesteś martwy, ponieważ dziewięć razy na dziesięć prawie wszyscy powiedzą: "Nie, oczywiście, że nie!" Więc po prostu idę. Decyzja już dawno została podjęta, jest osadzona w kamieniu.
Jaka jest twoja rada, którą mógłbyś dać pierwszemu?
Najważniejszą radą jest to, żeby nie robić z tym głowy. Staraj się nie martwić o wszystko - trening, sen, zejście zbyt szybko. Pamiętaj, że po godzinie pracy 90% wszystkich rzeczy, które zostaną zapomniane, ponieważ nie możesz ich utrzymać w głowie po rozpoczęciu pracy. Więc nie martw się zbytnio o wejście na linię startową - to linia mety, o którą musisz się martwić.
I staraj się być ogólnie wypoczętym. Uważam, że zwężenie jest naprawdę ważne - trudno sobie wyobrazić, że trening nie będzie pomocny, ale gdy już miniesz miesiąc od maratonu, nie osiągniesz większego poziomu, ale możesz zmęczyć się. I nie będziesz spać bardzo dobrze w noc przed maratonem - nikt tego nie robi - więc upewnij się, że dobrze się przespałeś przez siedem nocy przed tym.
POLECAMY: Zwężające się wskazówki od Running Coach Shuan Dixon
Jako komik często podróżujesz - masz ulubione miejsca do biegania w każdym mieście?
Tak, naprawdę to robię! Zabawnie jest być komikiem i biegaczem, ponieważ każdy ma tak miły związek z rodzinnym miastem i wszystkie swoje ulubione trasy, a ja mam je w całym kraju.
Lubię biegać w miastach - pomysł biegania po kraju jest bardzo romantyczny, ale może być trudny. W miastach jest dużo ścieżek i parków, i to wszystko na małą skalę.
Uwielbiam rzeczy, które wiktoriańscy układali. Fantastyczne stare linie kolejowe w Oxfordshire i Edynburgu i naprawdę dobre ścieżki holownicze, jak w Manchesterze i Birmingham, które są oczywiście cudownie płaskie.
Zwykłem występować na Cyprze, gdzie wybiegło się za drzwi i biegasz na wysokości w górę iw dół gór. Było tak fantastycznie, że nie zastanawiałbyś się dwa razy nad jego trudnością, a to był wspaniały trening, ponieważ to właśnie robią zawodnicy - trenując w powietrzu.
Jak znaleźć trasy biegowe w nowych miejscach?
Jestem facetem z mapy. Położyłem trochę czasu wcześniej i przyjrzałem się temu. Wezmę pomysł i ucieknę z nim. Przybędę do Newcastle i pomyślę: "Chciałbym biegać wzdłuż Tyne", więc popatrzę na mapę i zobaczę, gdzie mogę się udać. Zrobiłem to w Tallinie w Estonii i miałem najbardziej fantastyczny bieg. Nie sądzę, żeby wielu ludzi biegało w temperaturach poniżej zera w małych szortach. Mam bardzo zabawne spojrzenia.
Prowadzisz popularny podcast - Running Commentary z innym komikiem Paulem Tonkinsem - ale czego słuchasz, kiedy biegasz?
Muzyka - właściwie bieganie było czymś, co doprowadziło mnie do słuchania nowej muzyki. Zawsze będę bronić ludzi, którzy biegają z muzyką, ponieważ myślę, że jest trochę oldschoolowy pomysł, że nie robisz tego właściwie, jeśli słuchasz muzyki. Dość często słyszę, jak ludzie mówią, że nie słuchają muzyki, ponieważ lubią doceniać to doświadczenie, i myślę, że w pewnym sensie można docenić to doświadczenie bardziej, ponieważ muzyka zabiera cię poza twoje ciało.Prędzej czy później pojawi się piosenka, która absolutnie określa bieg - czy jest to wielka melodia na mecie maratonu, czy tylko odpowiedni, smutny moment w odległości dwóch mil wokół twojego lokalnego parku, czasem po prostu się spotyka.
Dlaczego biegasz dla Parkinsona?
Mój tata ma chorobę Parkinsona, ale byłem tak zainspirowany jego działalnością charytatywną, jak jego Parkinsona. W momencie, gdy został zdiagnozowany, dostał się do lokalnej organizacji charytatywnej i zaczął z nimi pracować, wykorzystując umiejętności, które zdobył w biznesie i zarządzaniu.
ZALECANE: Jak zbierać pieniądze na swój maraton
Do wielkiego pytania … znasz jakieś żarty maratonu?
Pierwszy żart z maratonu, który ludzie zawsze robią, brzmi: "Czy teraz nie nazywa się Snickers?" I kilka razy musiałem zwracać uwagę ludzi, że zmiana nazwy nastąpiła ponad 20 lat temu.
To nie jest żart, ale jest to pierwsza rzecz, o której pomyślałem … źle to powiedzieć, ale myślę, że to w porządku z powodu podcastu. Historia podsumowująca maraton jest pierwszym maratonem Paula Tonkinsona. Miał dość trudny czas. Zawsze lubi wchodzić w interakcje z tłumem, a ten mały chłopiec dał mu galaretkę. I zamierzał go zjeść i uczynić to naprawdę pozytywnym momentem, ale wziął go i natychmiast go upuścił. Znajdował się zaledwie dwie stopy od uroczego chłopca, a Paul zaczął przeklinać …
Nie sądzę, że to naprawdę żart maratonu. Nadal pracuję nad perfekcyjnym żartem maratonu, ale w komedii zadziwia to, jak bardzo jest do tego odporna publiczność. Mówisz: "Ktoś tu ucieka?" I wszyscy mówią: "Nie! Nie tylko nie bierzemy, nie pochwalamy tego. "I zdajesz sobie sprawę, że to prawda, ponieważ wszyscy biegacze śpią w domu, gotowi na parkrun lub ich niedzielny bieg następnego dnia rano.
Tutaj znajdziesz stronę zbierania funduszy Rob Deeringa i więcej informacji na temat wizyty Parkinsona na stronie parkinsons.org.uk
