Kirsten Watson, lat 32, nauczycielka, mieszka w Hampshire, z mężem Deanem i synami Joelem, trzema i Theo, 18 miesięcy.
Byłem indukowany 12 dni wcześniej z moim pierwszym dzieckiem. Za drugim razem chciałem uniknąć interwencji medycznej i dążyć do naturalnego porodu domowego. Moja położna powiedziała, że poród w domu był ryzykowny z zaległym dzieckiem. Ale zrobiłem swoje badania i czułem się pewnie. I zatrudniłem doulę, Rebeccę, by zapewniała wsparcie podczas porodu.
Dni minęły. Kilka fałszywych początków i odkrycie, że byłem rozszerzony o 4 cm, ma moje nadzieje, ale moja praca nigdy się nie rozwinęła. Co drugi dzień musiałem iść do szpitala, aby go monitorować.
Podjąłem decyzję o odmowie indukcji tak długo, jak moje dziecko było zdrowe. Lekarze byli zadowoleni, wszystko było dobrze, nawet gdy przekroczyłem dwa tygodnie. Ale po 21 dniach z opóźnieniem znaleźli ślady smółki w płynie owodniowym i nie byli zadowoleni z rytmu serca mojego dziecka. "Twoje dziecko jest w niebezpieczeństwie" - powiedział konsultant. "Musisz dziś urodzić." Byłem zdruzgotany.
>> CZYTAJ: NARODZINY BYŁY PODOBNE JAKO ORGAZM!
Rebecca i mój mąż Dean przyszli prosto do szpitala i poczuli się lepiej. Rebecca wyjaśniła, że smółka w wodach jest powszechna w zalegających dzieciach. To dało mi pewność, że odmówię przyjęcia c-sekcji, którą mi zaproponowano, i myślę pozytywnie o tym, by spróbować naturalnego porodu. Aby mi pomóc, moje wody zostały rozbite w południe, a wkrótce zaczęły się skurcze.
Moje obawy o szpitale zniknęły, gdy urocza położna wyjaśniła, że wprowadzi pewne elementy mojego planu urodzenia - przygasiła światła i zapewniła mnie, że nie przeprowadzi żadnych wewnętrznych badań - podczas gdy Rebecca odwróciła ode mnie ekran monitora i naciągnęła zasłonę jednostka do resuscytacji dziecka. Te małe rzeczy pomogły mi się zrelaksować.
Czułem się spokojny i ćwiczyłem oddychanie przedporodowo-jogi, gdy się zintensyfikowały
Gdy dowiedzieliśmy się, że moje dziecko jest w porządku, Rebecca i Dean dali mi pewność, że odmówię stałego monitorowania, co oznaczało, że będę musiał spać w łóżku. Poruszanie się było dla mnie ważne, więc położna wykonała odczyty w ruchu! Mimo silnych skurczów czułem się spokojny i ćwiczyłem oddychanie przedporodowo-jogi, gdy się nasilało.
W swoim planie urodzenia napisałem, że nie chciałem zaoferować mi ulgi w bólu. Nigdy nie przyszło mi do głowy, żeby o to poprosić. Byłem "w strefie". Po kilku godzinach podążyłem za instrukcjami mojego ciała, żeby je pchnąć.
>> CZYTAJ WIĘCEJ OPOWIEŚCI O PRAWDZIWYM ŻYCIU
Ale do południa spadło mi tętno mojego dziecka. Lekarz powiedział mi, że muszę urodzić w ciągu następnych pięciu minut, i kazano mi położyć się na łóżku. Następne minuty są rozmazane, ale pamiętam, że położna kazała mi naciskać tak mocno, jak tylko mogłem. Nie chodziło o to, że chciałem rodzić, ale teraz było to nieistotne.
W ciągu kilku pchnięć urodziło się moje dziecko. Mój chłopczyk został mi podarowany za przytulanie, a ja załamałem się łzami ulgi i radości. Największym szokiem było stwierdzenie, że Theo ważył 10 lb 10½oz, więc nic dziwnego, że nie znalazł czasu, by wyjść! Tak się cieszę, że zaufałem swoim instynktom i odmówiłem indukcji, ponieważ oznaczało to, że mogłem mieć spokojne i kontrolowane narodziny.
