Fotografia: Glen Burrows. Model: Ben Bradley @ WModels
Zrozumienie kluczowych czynników odpowiedzialnych za sprawne poruszanie się na dwóch kołach może pomóc w osiągnięciu lepszych rezultatów i szybszej jeździe. Znajdziesz tam poradę Glaskina, jak jeździć szybciej poniżej, a na następnej stronie, dlaczego ćwiczenia na dwóch kołach mogą poprawić zdrowie serca i pomóc Ci żyć dłużej.
Idź szybciej
Zrozumienie sił zewnętrznych i podstawowych właściwości aerodynamicznych może dać zastrzyk prędkości. Istnieją cztery siły zewnętrzne, z którymi każdy rowerzysta musi pracować z lub przeciw. Są to: grawitacja, opór powietrza, opór toczenia i tarcie - i jest piąty efekt, nazywany bezwładnością. Żadne z nich nie może zostać całkowicie pokonane (i niekoniecznie byłoby to pożądane). Jednak dobrze jest zrozumieć, z czym masz do czynienia, aby zminimalizować negatywne konsekwencje i wykorzystać pozytywne.
1. Grawitacja
Jak możesz sobie przypomnieć z lekcji szkolnych, jest to siła, która nadaje ciężar materii. Ziemia przyciąga wszystko do siebie z przyspieszeniem grawitacyjnym około 9,8 m / s2. W rzeczywistości grawitacja jest oczywiście tym, co umożliwia jazdę na rowerze - poprzez dociśnięcie roweru do podłoża - a jednocześnie sprawia, że jazda pod górę jest trudniejsza. Zstąpienie jest łatwiejsze dzięki przyciągnięciu grawitacji, ale nigdy nie odzyskasz całej energii, którą wkładasz w wspinanie się na to samo wzgórze.
2. Opór powietrza
Zasadniczo działa to przeciwko rowerzyście. Grawitacja planety jest wystarczająco silna, aby pomieścić na powierzchni Ziemi koc o grubości 100 km. Chociaż nikt z nas nie może oddychać bez niego, rowerzyści muszą odsuwać go na bok, aby robić postępy.
Ta sama siła może być również pomocna, jeśli masz dobry wiatr tylny. Sześcienny metr suchego powietrza o temperaturze 20 ° C na poziomie morza ma masę około 1,2 kg. Kiedy rowerzysta i atmosfera spotykają się z głową, część energii jeźdźca zostaje stracona, aby odepchnąć to powietrze z drogi. Jeśli różnica w ich prędkości jest większa niż około 15 km / h na płaskiej drodze, staje się to największym odpływem energii jeźdźca.
3. Opór toczenia
Opony rowerowe odkształcają się pod ciężarem roweru i rowerzysty, gdy guma wchodzi w kontakt z powierzchnią drogi. Ponieważ opona nie odskakuje z taką samą energią, jak podczas odkształcania, zmiana kształtu pochłania niewielką ilość energii, która w zasadzie została wprowadzona do układu przez rowerzystę naciskającego na pedały. Twarda opona na miękkim podłożu ma podobny opór toczenia, chociaż tym razem jest to ziemia, która odkształca się, po raz kolejny pochłaniając energię jeźdźca.
4. Tarcie
Tarcie pomaga przesuwać rower do przodu, utrzymując kontakt między oponą a drogą i ma kluczowe znaczenie dla ruchu do przodu. Bez tego koło obracałoby się na miejscu, jak na lodzie. Jednak tarcie w łożyskach układu napędowego roweru - od pedałów po łańcuch, koła zębate i piasty - może pochłonąć do 5% energii rowerzysty.
5. Bezwładność
Jeźdźcy muszą przezwyciężyć bezwładność, która nie jest wcale siłą, ale wrodzoną właściwością materii - jej odpornością na wszelkie zmiany w jej stanie ruchu. Oznacza to, że obiekt nie zmienia swojego ruchu, chyba że działa na niego siła. Im większa siła, tym większa zmiana ruchu (w prędkości lub kierunku). Strome wzgórza, silne wiatry, muskularne nogi i potężne hamulce pokonują bezwładność w największym stopniu. Masa określa, jak duży będzie efekt - pod konkretną siłą, ciężki rower zmieni swój ruch wolniej niż model światła. Podobnie, jeździec, który traci wagę, będzie mógł przyspieszyć szybciej.
Jakie czynniki wpływają na prędkość jazdy?
Gdy rowerzysta przekroczy 15 km / h, większość energii zużywa się na pokonanie oporu powietrza - i nie jest to łatwiejsze, tym szybciej jeżdżą. Moc potrzebna do pokonania oporu jest w przybliżeniu proporcjonalna do sześcianu ich prędkości, więc na przykład, jeśli podwoisz swoją szybkość, potrzebujesz osiem razy więcej mocy.
Profesjonalni cykliści mają zespoły zajmujące się identyfikowaniem każdego potencjalnego oszczędzania czasu, jakie mogą zrobić motocykliści, aby pomóc im w szybszym jeździe. Możesz nie mieć tej struktury wsparcia, ale poniżej przedstawiamy niektóre z dostosowań, jakie możesz wprowadzić, i średnią poprawę, jaką mogą osiągnąć w czasie jazdy 40 km.
+5 minut i 5 sekund: Przejście od batonów próbnych do rąk na kołpakach hamulcowych
+25 s: Zysk 3kg wagi (od 70kg do 73kg)
- 13 s: Zmiana z jazdy na rowerze 10 kg na jazdę na rowerze 7 kg
- 25 s: Utrata wagi 3 kg (od 70 kg do 67 kg) w celu zmniejszenia oporu
-34 secs: Korzystanie z obiektu do treningu wysokościowego
-1 min 24 secs: Wykonywanie przed podróżą kofeiny, węglowodanów i napojów elektrolitowych
-4 min. 24 secs: Korzystanie z optymalnej aero-dynamicznej pozycji ciała (patrz poniżej)
-7 minut 18 secs: Zmiana z bez treningu na trening przy maksymalnym wysiłku
Najlepsza pozycja dla maksymalnej prędkości
Pozycja kierowcy na rowerze stanowi około 65-80% całkowitego oporu aerodynamicznego. Nawet bez aerodynamicznego hełmu, każdy jeździec może poprawić aerodynamikę poprzez spłaszczanie ramion, tułowia i głowy oraz zakładanie łokci. Może to oznaczać, że dostarczają one mniej mocy pedałom, ale zazwyczaj kompensuje to zmniejszenie oporu aerodynamicznego.
Podczas jazdy na rowerze z upuszczoną kierownicą najmniej skuteczną pozycją są ręce na górze drążków, ale poruszanie się do przodu, aby odpocząć na kołpakach hamulcowych sprawia, że ciało przykuca się trochę, zmniejszając obszar czołowy i opór powietrza. Najlepszy kształt osiąga się z rękami w dół na krople.
Aero bary pozwalają rowerzystom poruszać się z wyprostowanymi ramionami i osiągnąć światową popularność po tym, jak amerykański jeździec Greg Lemond użył ich na ostatnim etapie Tour de France w 1989 roku. Zgodnie z zasadami określonymi przez organizację zarządzającą cyklem sportowym Union Cycliste Internationale (UCI) aero bary są dozwolone w niektórych, ale nie we wszystkich, imprezach rowerowych.
